الله اكبر....

Arif Güler
Irak
2005

İşgalci Amerikan kuvvetlerine karşı cihad etmek için Irak'a giden Arif Güler, Bağdat'ta katıldığı bir operasyonda şehid düştü. Aslen Bitlisli olup Adana'da ikamet eden Arif Güler'in cihad hayatı, 2001 yılında İslami şuura yeni kavuştuğu süreçte Keşmir topraklarına gitmesiyle başladı. Keşmir'de Hindu işgal güçlerine karşı başarılı operasyonlara iştirak eden Arif Güler 2003 yılının sonlarında Irak topraklarına geçmişti.

Irak'a geçişinden bugüne,işgal kuvvetlerine karşı düzenlenen operasyonlara katılan 24 yaşındaki genç kardeşimiz Arif Güler,geçtiğimiz günlerde Bağdat'ta düzenlenen operasyonda bir Amerikan saldırı uçağından atılan bombalarla şehadete kavuştu(2005)

baba ve annesinin şehid oğulları için söyledikleri

baba:

Arif`in şehid olduğunu ilk olarak gazeteden öğrendim. Haberi okuyunca yüreğim ateş gibi yanmaya başladı; ne yapacağımı şaşırdım ve ağlamaya başladım. Fakat daha sonra kendi kendime; `Niçin ağlıyorsun deli adam; oğlun İslam için şehid düştü, Allah`a şükür etsene` dedim. Bir taraftan acı çekerken, diğer taraftan da şehid babası olduğum için kalbimde büyük bir sevinç oluştu. Belli bir zaman sonra gözümün önüne Arif`imin tebessüm eden yüzü gelmeye başladı. Bu durum beni o kadar rahatlattı ki anlatamam. Evlat acısı gerçekten çok zor bir duygu; Allah kimseye yaşatmasın. Fakat İslam için sadece Arif değil; bütün oğullarım feda olsun. Şehadet bin kişiden bir kişiye nasip olur. Şükürler olsun ki Arif o bir kişi oldu
Cihada giderken bana İstanbul`a çalışmaya gideceğini söyledi. Belki de bu Arif`in hayatı boyunca söylediği tek yalandı. Zaten o zaman cihada gideceğini söyleseydi, muhtemelen babalık duygularım ağır basar, Arif`in cihada gitmesini engelleyebilirdim. Ama şimdi bir şehid babası olduğum için çok mutluyum. Ona olan bütün haklarımı helal ediyorum. Arif en doğru olanı yaptı.

Hep düşünceli bir hali vardı. Hatta bir gün Arif`e `Oğlum, böyle derin derin ne düşünüyorsun?` diye sordum. Arif de cevaben; `Müslümanlar zulüm görürken biz elimiz kolumuz bağlı oturuyoruz. Ahirette Allah`a nasıl hesap vereceğimizi düşünüyorum baba` dedi.
Oğlum, tertemiz bir şekilde bedenini Rabbine adadı. Arif 8 çocuğumdan Allah`a verdiğim bir kurbandır. Bir baba olarak onun şehadetiyle gurur duyuyorum. Oğlumu evlendiremedim ama, o hurilerle nikah kıydı. Onun için bugün bizim düğün günümüzdür. Dünyanın her yerinde Müslümanlar kırılıyorsa bunun suçu hepimizde. Bizler ev, araba, eşya derdine düşmüşüz. Mücahidlere bile artık sahip çıkmıyoruz. Onları dua ve maddi yardımlarımızla destekleyelim. Allah rızası için mücahidlerle ilgili fasıkların getirdikleri haberlere itibar etmeyelim.

anne:

Şehadet haberini gazeteden okuduğumuz gün Arif rüyama girdi. Rüyamda bizim evin bahçesine Arif`in tabutu koyulmuştu. Oğlum birden tabuttan başını kaldırıp, gülümseyerek bana baktı. Bana; `Ana, ben çok mutluyum, sakın benim için üzülme. Beni burada Peygamber Efendimiz ve sahabiler karşıladı` dedi. Daha sonra Arif`in hepsi sakallı ve genç olan arkadaşları bizim evin bahçesinde halay çekmeye başladılar. Ben onlara kızarak; `Bizim cenazemiz var. Siz halay çekiyorsunuz. Bu ne biçim iş?` dedim. Arif`in arkadaşlarından biri; `Kuçeri ana, Arif şu an öyle mutlu ki bizden halay çekmemizi istiyor` şeklinde cevap verdi. Şehadet haberini ilk aldığımız gün çok kötü durumdaydım. Bu rüya beni öyle rahatlattı ki anlatamam. Oğlum Allah için savaşırken şehid düştü. Allah`ın yolu en güzel yoldur. Şehitler yakınlarına şefaat ederlermiş. İnşallah oğlum da ahirette bizlere şefaat edecek. Allah oğlumun arkadaşlarına güç kuvvet versin. Bütün mücahidlere, kafirlere karşı zaferler nasip eylesin.`